این کتاب سال 1336 چاپ شده و نویسنده آن معلم شهید دکتر علی شریعتی ست و این کتاب به مفاهیم مسخ شده می پردازد مثلا دین اسلام چیز دیگری میخواسته اما ما چیز دیگری متوجه شده ایم. این کتاب حدود 40 صفحه دارد و ختصر مفید یباشد . و به زبان ساده میباشد.
این هم قسمتی ز آن :
صفحه ی 17
راه یعنی وسیله ای که باید از آن عبور کرد و به مقصدی رسید، نه اینکه در راه ایستاد و به تجلیل های بی حقیقت و بی هدف پرداخت . که این بدان می ماند که از راه نه به عنوان وسیله ای برای رسیدن به مقصود و مقصدی ، بلکه برای نفس راه ، استفاده کنیم و به تزیین کردن و چراغانی کردن و آراستنش بپردازیم . این ، یعنی راه برای راه ، یعنی رفتن ، نه برای رسیدن ، بلکه برای قدم زدن ، بیهدف ، بی دلیل ، بی نتیجه . و اگر تمام عمرمان را در راه باشیم اما در آن بایستیم و یا قدم بزنیم و به رفتن و رسیدن نینیشیم ، یک گام هم راه بجایی نمیبریم . همچنانکه نبرده ایم و این است معنی سخن علی وار علی ، که : آنها که بی دانش و ناآگاه عبادت میکنند همچون خر گردنده ی خراس اند، راه میپیمایند و به جایی نمیرسند صبح تا شام در حرکت اند و در راه ، اما در پایان راه بهمان نقطه میرسند که آغاز کرده بودند . معنی عبادت برای عبادت ، مذهب برای مذهب ، و راه برای راه این است. ادامه دارد.
